เด็กซนคือเด็กฉลาด

เด็กซนคือเด็กฉลาด?

ประโยคคุ้นหูสำหรับคุณพ่อ คุณแม่ที่มีลูกเป็นเด็กซนก็คือ เด็กซนคือเด็กฉลาด...

ซึ่งก็เป็นประโยคปลอบใจดีๆ นี่เอง

เพราะสำหรับแม่แล้ว เด็กฉลาดก็คือเด็กฉลาด เด็กซนก็คือเด็กซน ไม่มีส่วนใด ๆ เกี่ยวข้องกันเลย

อย่างเอื้อนี่ซนขนาดที่ตอนนี้ฟันหน้าบิ่นไปเรียบร้อยแล้ว

ไม่ต้องพูดถึงเรื่องหัวโน หัวปูด

อ่ะ ๆ ๆ แต่สำหรับแฟนนานุแฟน ไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องเอื้อจะเสียโฉมนะ เพราะฟันน้ำนมนี่ซี่เล็กมาก บิ่นนิดหน่อย ไม่สังเกตดี ๆ ไม่เห็นแน่นอน

แต่เป็นเรื่องใหญ่สำหรับแม่เลย เพราะแคลเซียมที่เคลือบฟันตรงที่บิ่นหลุดออกไปแล้ว เหลือแต่เนื้อฟัน ซึ่งจะทำให้ฟันพุได้ง่าย แม่คงต้องดูแลเรื่องฟันให้เอื้อมากเป็นพิเศษ

กลับมาประโยค สร้างขวัญกำลังใจของแม่อีกซักหน่อย

การที่ปลอบใจกันว่า เด็กซนคือเด็กฉลาดนั้นก็พอมีความจริงอยู่แค่ว่า เด็กซนอาจจะเป็นเด็กฉลาดก็ได้ แต่เด็กฉลาดอาจจะไม่ซนก็ได้เหมือนกัน

ส่วนเอื้อนั้นจะฉลาด หรือไม่ ทั้งพ่อ และแม่เห็นตรงกันว่าไม่ใช่ประเด็นเลย เพราะสิ่งที่ แม่คิดว่าสำคัญกว่าความฉลาด คือความมีปัญญาตางหาก

แล้วความฉลาดกับปัญญาต่างกันตรงไหน

ต่างกันตรงที่ คนฉลาดสามารถแก้ปัญหาโจทย์คณิตศาสตร์แบบเทพได้ (โค ตะ ระ ยาก) โดยใช้เวลานิดเดียว

ส่วนคนมีปัญญา จะเห็นว่าการที่เราจะแก้โจทย์แบบนี้ได้ก็ต้องอาศัยความเพียร (อิทธิบาท 4 นะลูกนะ)

นี่ล่ะเด็กซนของแม่...